Rozdział 18.

Przede mną stał kurier w wielkim bukietem kwiatów.
- Ty jesteś Paulina? - zapytał
- Tak.
- Więc to jest dla Ciebie.
- To chyba jakaś pomyłka.
- Nie, dostałem zlecenie aby dostarczyć te kwiaty pod ten adres. Imię też się zgadza.
- Tak więc dziękuję.
- Nie ma za co.
Zamknęłam drzwi za chłopakiem i zaczęłam się zastanawiać od kogo ten wielki bukiet róż może być. Po chwili wstawiłam bukiet do wody i pewna, że to kwiaty od Jaśka wysłałam mu sms-a
"Dziękuję =)"
"Za co?"
"Za kwiaty. Są śliczne."
"Cieszę się, że Ci się podobają."
"Ale nie musiałeś tyle pieniędzy na mnie wydawać."
"To były moje pieniądze i to ja zadecydowałem w jaki sposób je wydam. Chciałem Ci wysłać kwiaty więc to uczyniłem."
"Dobra, nie będę się sprzeczać."
"Grzeczna dziewczynka. A kontaktowałaś się z ojcem?"
"Nie. Liczę na to, że sam się odezwie jak wytrzeźwieje."
"Masz rację. Trzeba mu dać trochę czasu. Bardzo za Tobą tęsknie."
"Ja za Tobą też. Koszulki pachnące Tobą trochę pomagają mi z tym walczyć xD"
"To nie fair. Ja nie mam przy sobie niczego co pachniało by Tobą. Zostają mi Twoje zdjęcia."
"Nie jest tak źle. Jesteś dużym chłopcem i sobie poradzisz."
"Nie chłopcem tylko mężczyzną. I to oczywiste, że sobie poradzę."
"Zlecą nam szybko te dwa dni, mówię Ci."
"Mam taką nadzieję. Bo zaczynam się już tutaj nudzić. Bracia już pojechali, a mi został tylko komputer i gry."
"Nie wierzę. Facet i gry mu nie wystarczają. Jestem w szoku."
"A to dobrze czy źle?"
"Oczywiście, że dobrze. Nie spędzisz całego życia przed komputerem tylko będziesz zajmował się żoną i dziećmi."
"Widzę, że układasz mi życie. Tylko znajdź mi taką kobietę, która mnie pokocha."
"To chyba nie będzie trudne. Jesteś przystojny, młody, kulturalny, gentelman. Masz cechy, których teraz nie ma większość chłopaków."
"Jestem również bardzo wrażliwy, szybko się przywiązuję, pamiętam krzywdy mi wyrządzone, szybko się nudzę."
"Ale to jest tylko kilka wad. Jasiek nikt nie jest idealny."
"Masz rację. Na jakie tematy my w ogóle rozmawiamy."
"Normalne, poznajemy się pomału."
"To powiesz a raczej napiszesz mi coś o sobie?"
"Mieliśmy o tym pogadać jak wrócisz. Tak więc wolę na razie pozostać trochę tajemnicza."
"Ok, Tylko musisz wiedzieć, że teraz jeszcze bardziej chcę Cię poznać."
"Interesujące."
"A Ty nie zbierasz się już do spania?"
"Kurcze, dopiero teraz się zorientowałam, że jest tak późno. Masz rację, muszę iść spać. Ale tak dobrze mi się z Tobą pisze =("
"Do łóżka marsz. Nie możesz przeze mnie zarywać nocki. Masz możliwość się wyspać to zrób to. Nie wiadomo jak będzie gdy wrócę."
"Mam zacząć się bać?"
"Mnie? W życiu. Tylko Cię ostrzegam i informuję."
"To dziękuję bardzo."
"Jesteś już w łóżku?"
"Tak :)"
"Śpij już."
"Ale mi się nie chce aż tak bardzo spać."
"Nie dyskutuj ze mną. Sam idę zaraz spać."
"To dobranoc" - Jaś długo nie odpisywał na mojego sms-a więc zasnęłam. Gdy obudziłam się po 3 godzinach czekał na mnie sms
"Śpij dobrze księżniczko"  - dołączone było śmieszne zdjęcie Jasia w jednoczęściowej piżamie
Uśmiechnęłam się do telefonu i zasnęłam. Śnił mi się koszmar z Jankiem w roli głównej. Na szczęście gdy wstałam nie było po nim śladu z mojej pamięci. Za to czekał na mnie list od taty. Otworzyłam do pomału i zaczęłam czytać. Lecz po przeczytanie pierwszych dwóch linijek schowałam go w kopercie i odłożyłam. Wiedziałam, że nie chcę zmarnować tak ładnego poranka poranka. Zjadłam lekki jogurt, ubrałam dresy i poszłam biegać. Po 2 godzinach wróciłam do domu, umyłam się zjadłam kilka kanapek ponieważ mój brzuch upominał się o posiłek i usiadłam na sofie z listem w ręce. Wiedziałam, że muszę go przeczytać. Znalazłam więc w sobie trochę odwagi by go otworzyć i zagłębić się w to co ojciec chciał mi przekazać.



Kolejny rozdział już za nami. Podoba się niespodzianka od Jasia? Ciekawi co znajduje się w liście? 
Mordki powtarzam, że rozdziały pojawiają się co dwa dni. 

Pozdrawiam <3

Na prośbę dwóch osób zmieniłam czcionkę w rozdziale. Dajcie znać czy tak się lepiej czyta.