Rozdział 16

Perspektywa Jaśka

Dzwonię do Pauliny od godziny, wysyłam sms-y a ona nie odpowiada. Martwię się bardzo o nią. Niby ta dzielnica jest bezpieczna i mój dom jest na uboczu więc powinna być w nim bezpieczna. Ale i tak zastanawiam się co się z nią dzieje. Dzwoniłem już kolejny raz i wreszcie odebrała. 
- Halo. - usłyszałem zaspany głos
- Czemu nie odbierałaś? - zapytałem
- Przepraszam, spałam i nie słyszałam telefonu. 
- Ufff...a ja się tak o Ciebie martwiłem. 
- Niepotrzebnie. Uspokój się, nic mi nie jest. 
- Dobrze Ci się mówi. Godzinę nie odbierałaś. Odchodziłem od zmysłów. Wydeptałem sobie ścieżkę w pokoju i powyrywałem kilka włosów. 
- To siadaj na dupie i nie niszcz podłogi bo Ci mama uwagę zwróci. A włosy zostaw. Nie chcę żebyś był łysy. 
- Hahaha, ok. A wiesz, że ta plama z koszulki się sprała. 
- To super. Bo już myślałam, że będę musiała Ci ją odkupywać. 
- Głuptasek mały. 
- Jeszcze sklerotyk, obrażalskie dziecko
- Cicho. - przerwałem jej
- Bo co?
- Jesteś wspaniałą osobą i nie wolno Ci tak mówić ani myśleć. Pamiętasz jak obiecałem Ci, że będziemy z tym walczyć. 
- Tak.
- I właśnie teraz to robię. Wbijam Ci do główki, że jesteś fajną dziewczyną. 
- Ale i tak nikt mnie nie pokocha, nigdy. 
- Nigdy nie mów nigdy. Nie jesteś w stanie przewidzieć przyszłości. 
- Niby masz rację. Ale widzę jak faceci omijają mnie szerokim łukiem. 
- Mówię Ci, że znajdzie się mężczyzna który Cię pokocha. I może się to stać szybciej niż Ci się wydaje. 
- Taaa, bajeczki już nie dla mnie.
- A może jesteś księżniczką, której książe jedzie bardzo wolno?
- Taki duży i w bajeczki wierzy?
- Tak, a po za tym to trochę romantyczne jest. A ja romantykiem jestem. 
- Uuuu, jakich rzeczy ja się tu o Tobie dowiaduje. - dziewczyna zaczęła się śmiać
- Dużo jeszcze o mnie nie wiesz. 
- A opowiesz mi jak wrócisz?
- Chcesz słuchać o takim nudziarzu jak ja?
- Nie jesteś nudziarzem tępa pało. Jesteś fajnym chłopakiem. 
- Cieszę się, że tak uważasz. 
- Mam do Ciebie ważne pytanie. 
- Zaczynam się bać. 
- Mam spać w salonie czy w Twojej sypialni?
- Hahaha, serio?
- Tak, serio się pytam. Bo nie wiem czy nie będzie Ci przeszkadzać to jak będę spać na Twoim łóżku. 
- Śpij gdzie chcesz. Nie będę mieć nic przeciwko temu, że będziesz spać na moim łóżku.
- Cieszę się. 
- A jak wrócę czeka mnie mały remont.
- Jak to?
- Muszę Ci pokój u mnie zrobić. 
- Ty nie masz gorączki przez przypadek?
- Nie, mówię serio. A Ty pomożesz mi go urządzić. 
- W jaki sposób?
- Powiesz mi jakie kolory lubisz. Tylko tyle. Resztę robię ja. To będzie niespodzianka. 
- Ale wiesz, że nie musisz tego robić. Troszkę to dziwne, że prawie mnie nie znasz a chcesz zrobić dla mnie pokój w swoim domu. 
- Musisz mieć takie miejsce gdzie będziesz przychodzić gdy będziesz mieć dość swojego ojca. 
- Dziękuję. To bardzo miłe z Twojej strony. 
- Nie ma za co. - dziewczyna na to nie odpowiedziała - Paulina, co jest? - zapytałem po chwili
- Wybacz, przysnęło mi się. Chyba będzie lepiej jak pójdę już spać. 
- Oczywiście, Przepraszam, że Ci przeszkadzam.
- Mam Ci do dupy nakopać? - dziewczyna się wkurzyła
- Za co? - zdziwiłem się
- Nie przeszkadzasz mi. I nie waż się tak myśleć. Bo spotka Cię kara. 
- Ok. Dobranoc księżniczko. Śpij dobrze. 
- Dziękuję, dobranoc. - dziewczyna odpowiedziała i się rozłączyła. 
Po 5 minutach wysłała mi snapa jak leży w mojej koszulce, na moim łóżku przykryta kocem i zasypia. Wysłałem jej podobnego snapa lecz zamiast iść spać wziąłem się za granie. Tak bardzo mi tego brakowało. Mój kochany komputer z grami, które uwielbiam. Grałem tak do czwartek nad ranem. Zmęczony położyłem się i myśląc o Paulinie zasnąłem. 


Sytuacja między naszą kochaną dwójką zaczyna się rozwijać. Podoba się Wam to? Jak myślicie, czy i kiedy Jaś powie Paulinie co czuje? I w jaki sposób to zrobi?

Pozdrawiam <3

I jeszcze chciałabym Wam życzyć spokojnych, radosnych Świąt Wielkanocnych. Smacznego jajka mordki moje Wam życzę.