Rozdział 65

To co zastałam w kuchni było tak szokujące, że aż zabawne. Mama Janka wraz ze swoim synem sprzeczała się o to, kto będzie robił kolację i co na nią będzie. Postanowiłam włączyć się do tej rozmowy. 
- Przepraszam bardzo, to może ja zrobię kolację? - grzecznie spytałam chcąc rozwiązać konflikt 
- Nie. - powiedzieli oboje
- Dobra, dobra, Spokojnie. Ja tylko chciałam pomóc. 
- A co chciałabyś zjeść?
- Jajko sadzone. 
- To ja zrobię. - wykrzyknęli oboje
- Spokój. Mogłabym prosić Panią o zrobienie jajek sadzonych? Tylko takie bardziej ścięte. 
- Dobrze. - odpowiedziała
- A Ty misiu mój zrób mi herbatę. 
- Dobrze. 
- To ja sobie tu posiedzę. - zasiadłam przy wyspie kuchennej obserwując jak moja przyszła rodzina przygotowuje dla mnie posiłek. Muszę przyznać, że było to zabawne. 
Nie obeszło się bez małych sprzeczek co będzie dla mnie lepsze, czego jeść nie powinnam a co dodać mi na talerz. Po jakiś 10 minutach przede mną pojawił się talerz z jajkami sadzonymi posypanymi zieloną cebulką i kubek mojej ulubionej herbaty. Zabrałam się za jedzenie przepysznej potrawy. Gdy tylko skończyłam udałam się na górę aby się umyć a następnie położyć spać. Tak jakoś bardzo się dziś zmęczyłam. Weszłam więc po schodach na górę, wzięłam z szafki nową piżamę ponieważ ta starsza nadawała się jedynie do prania. Wskoczyłam pod prysznic i olśniło mnie, że powinnam umyć włosy. Doszłam jednak do wniosku, że zrobię to jutro. Taaa, lenistwo górą. Chwilę później opuściłam łazienkę i szybkim krokiem przeszłam do mojego nowego pokoju. Otworzyłam okna, wzięłam z komody książkę i rzuciłam się na łóżko. Tak się zaczytałam, że nawet nie wiesz kiedy koło mnie znalazł się mój chłopak. 
- Co tam czytasz misiu?
- Książkę. 
- Tyle to widzę. 
- To super. 
- A o czym ta książka?
- Tak ogólnie o losie pewnej rodziny mieszkającej w Anglii podczas wojny. 
- To ciekawe. Dasz mi kiedyś przeczytać?
- Jak tylko chcesz to nie widzę problemu. A teraz jak już mnie oderwałeś od lektury możesz mi powiedzieć po co tu przyszedłeś? Bo domyślam się, iż nie po to by spytać co czytam. 
- No tak. Poszedłem do sypialni i zdziwiłem się, że Cię tam nie ma. Przyszedłem więc tutaj by Cię tam zabrać. 
- A co to? Nie zaśniesz beze mnie? 
- No nie za bardzo.
- To będzie problem bo ja się stąd nie ruszam. 
- Przeniosę Cię. 
- Ani mi się waż. Ja tu dziś śpię. I nie zmienię tej decyzji. 
- To ja też tu śpię.
- Jak chcesz to proszę bardzo. Nie widzę przeciwwskazań.
- Bardzo się cieszę. Więc za pół godziny widzimy się z powrotem. 
- Za pół godziny?! Uschnę z tęsknoty. 
- To mam Cię podlać? - zaczął zbliżać się do mnie z butelką wody
- Nieeee, jakoś jednak przeżyję. 
- To super, zajmij się książką a ja za chwilkę wracam. 
- Dobra, tylko się pośpiesz. 
- Się robi.
Po chwili znów zostałam sama w moim super pokoju. Powróciłam więc do lektury w oczekiwaniu na mojego chłopaka. I tak się zaczytałam, że aż zasnęłam zanim on zdążył wrócić. 



Tadam, powracam z nowym rozdziałem. Tak wiem, jest krótki. Ale pisałam go w pośpiechu. Bo jutro znowu wyjeżdżam. Lecz nie martwcie się, w sobotę rozdział będzie. Choć będę zabiegana trochę to na pewno się pojawi. No chyba, że mnie ta coś przejedzie xD Ale jak będę cała w domu to rozdział będzie na blogu na Was czekał :D
Mam nadzieję, że rozdział się Wam spodobał. Czekam na Wasze komentarze kochani. 

Pozdrawiam mordki <3