Rozdział 64

Po chwili odkleiłam się od chłopaka i zaczęłam mówić
- Jasiek ja nie wiem co powiedzieć. To jest najlepszy prezent jaki mogłeś mi zrobić. Jestem bardzo szczęśliwa i nie wierzę w to co widzę. Przerosło to moje najśmielsze oczekiwania. 
- Nawet nie wiesz jak się cieszę. Bałem się, iż może Ci się ten pokój nie spodobać. 
- Jest wręcz przeciwnie. 
- To cudownie. Teraz idź się nim naciesz a ja idę do mamy. 
- Dobra. 
Przekroczyłam próg i pierwsze co zrobiłam to podbiegłam do ogromnego łóżka. Położyłam się na nim i z takiej perspektywy oglądałam pokój, który był idealnie urządzony, zawsze chciałam mieć taki swój kąt. Teraz, dzięki mojemu cudownemu chłopakowi się to spełnia. Ja nie wiem czym sobie na to zasłużyłam. Kilka minut później wstałam i podeszłam do komody aby przeglądnąć się w lustrze, które nad nią wisiało. W międzyczasie dojrzałam mój telefon i poszłam po niego. Miałam jedną wiadomość od Floriana
"Jak znajdziesz czas to zadzwoń, proszę."
Muszę przyznać, że trochę mnie ona zdziwiła i zasmuciła. Wybrałam więc szybko jego numer.
- Halo.
- Hej Florek, co się dzieje?
- A tak jakoś mi źle.
- Gadaj mi tu szybko, bo zaczynam się martwić. 
- No bo miałem do Was przyjechać. Ale po co ja tam? Nie będę Wam przeszkadzać przecież, chcecie nacieszyć się sobą. 
- Masz przyjechać.
- Dlaczego?
- Ja Cię o to proszę. Chyba dla mnie to zrobisz.
- Ale mnie podeszłaś. - zaśmiał się - Ok, to za tydzień jestem u Was.
- To do zobaczenia. 
- Pa, pa. 
Już się bałam, że nie przyjedzie. Na szczęście udało mi się przemówić mu do rozsądku. 

Pół godziny później

- Paula! Sprawa jest! - usłyszałam wołanie mojego chłopaka
- To chodź tu do mnie! Ja nie ruszam się z tego łóżka
- Ok, już lecę. 
Po chwili chłopak znalazł się w pokoju
- Jutro idziemy na imprezę urodzinową do mojego kumpla.
- Ty sobie chyba żartujesz? Masz gościa i tak chcesz go zostawić. 
- Rozmawiałem już z mamą. Mówiła, że należy się nam trochę rozrywki. Tak więc jutro o 20 masz wyglądać jak gwiazda. 
- Muszę?
- Tak kochanie. Idziemy na tą imprezę razem. Bez Ciebie nigdzie się nie ruszam. A to mój dobry kolega więc muszę iść. 
- Ok, jak chcesz. Postaram się wyszykować.
- Kochana jesteś. 
- A jak, ja zawsze i wszędzie. 
Dostałam buziaka i znowu zostałam sama. Udałam się więc do szafy by wybrać jakiś strój na jutro. Po kilkukrotnym przebieraniu się postawiłam na jeansy, bluzkę na ramiączkach i jeansową kurtkę z ćwiekami. Do tego dobrałam wysokie szpilki. Ale żeby uzupełnić mój świetny wygląd zajęłam się malowaniem paznokci na mój ulubiony kolor. Po godzinie były one już w gotowe. Zeszłam więc na dół by zrobić jakąś kolację. To co tam zastałam troszkę mnie zdziwiło. 


Mordki, kolejny rozdział już za nami. Taki krótszy trochę ale jakoś nie szło mi pisanie, mam na to coraz mniej czasu w wakacje xD Pomimo to mam wielką nadzieję, że się Wam spodobał =D Czekam na opinie w komentarzach =)

Pozdrawiam mordki <3